روشهای تربیت اجتماعی
در بحث تربیت اجتماعی، امام صادق(ع) نیز بهعنوان یک مربی، برای اینکه دیگران چگونگی روابط صحیح اجتماعی را بیاموزند رفتار صحیح را عملاً به نمایش میگذاشت و با ارائه الگوی عینی، راه را بر هرگونه توجیه و تأویلی میبست؛ بهعنوانمثال در رابطه با صبر و مدارا با مردم، یکی از یاران امام صادق(ع) به نام مرازم نقل میکند: «هنگامیکه امام صادق(ع) در حیره از نزد منصور دوانیقی بیرون آمد و آزاد شد، همان ساعت از حیره حرکت کرد و هنوز سر شب بود که به منطقه «سالحین» رسید. در آنجا مأموری جلوى آن حضرت را گرفت و گفت: «من نمیگذارم تو اکنون ازاینجا بگذرى». حضرت اصرار کرد که اجازت عبور دهد؛ ولى او بهسختی جلوگیرى کرد و مانع از عبور شد. من و مصادف (یکى از اصحاب حضرت) همراه امام(ع) بودیم. مصادف گفت: «قربانت شوم! این مرد سگى است که شما را مىآزارد و من ترس آن را دارم که شما را بازگرداند و نمىدانیم در آنوقت وضع شما با منصور چگونه خواهد بود. (و دوباره با شما چه رفتارى خواهد کرد.) من و مرازم در اینجا همراه شما هستیم؛ آیا اجازه میدهید تا ما گردن این مرد را بزنیم و کشتهاش را در نهر آب بیندازیم»؟ حضرت فرمود: «اى مصادف! خوددارى کن و آرام باش!» حضرت همچنان از آن مرد میخواست که آنها را براى رفتن آزاد بگذارد و پیاپى از او درخواست میکرد تا اینکه بیشتر شب گذشت. در آن هنگام، مأمور اجازه داد و امام(ع) عبور کرد. (وقتی ازآنجا گذشتیم) حضرت فرمود: «اى مرازم! این بهتر است یا آنچه تو گفتى؟» عرض کردم: «قربانت گردم! این بهتر است.» امام(ع) فرمود: «چهبسا مردی [به جهت بیتابی و کمصبری] از یک ناراحتی ناچیز نجات یابد؛ ولی این نجات، او را گرفتار ناراحتی بزرگتر کند.» [23] در این سیره مشاهده میشود که امام(ع) چگونه به یاران خود صبر در برابر دیگران و مدارا با آنها را نشان میدهد و عملاً به آنها میآموزد که صبر و خویشتنداری در برابر رفتار نادرست، راهی مؤثر جهت برقراری روابط و دستیابی به نتایج موردنظر است.
امام صادق و تربیت در سیره او

در دنیای امروز، هرچند پیشرفت فنّاوری باعث روانی و آسانی امور شده؛ ولی روابط اجتماعی را پیچیدهتر و حتی کمرنگتر کرده است. باوجود افزایش اضطرابها و دغدغهها که یکی از پیامدهای زندگی مدرن است محبتها و نوعدوستیها کمتر شده و انسان متمدن امروز، تنهاتر از همیشه، از سردی روابط انسانی رنج میبرد. توجه به تربیت اجتماعی و یادآوری و آموزش اصول روابط صحیحِ میان فردی میتواند گام مؤثری در جهت بهبود شرایط و جلوگیری از آسیبهای اجتماعی بیشتر باشد.
در دنیای امروز، هرچند پیشرفت فنّاوری باعث روانی و آسانی امور شده؛ ولی روابط اجتماعی را پیچیدهتر و حتی کمرنگتر کرده است. باوجود افزایش اضطرابها و دغدغهها که یکی از پیامدهای زندگی مدرن است محبتها و نوعدوستیها کمتر شده و انسان متمدن امروز، تنهاتر از همیشه، از سردی روابط انسانی رنج میبرد. توجه به تربیت اجتماعی و یادآوری و آموزش اصول روابط صحیحِ میان فردی میتواند گام مؤثری در جهت بهبود شرایط و جلوگیری از آسیبهای اجتماعی بیشتر باشد.
هرچند مکاتب فکری و تربیتی، روشهایی را جهت اجرای تربیت اجتماعی ارائه دادهاند؛ ولی برای موفقیت در این راه، ضروری است از روشهایی استفاده شود که کمترین احتمال خطا و اشتباه را داشته باشند. با توجه به این مسئله، مراجعه به سیرة معصومان(ع) که از مقام عصمت و هدایتگری برخوردار بودهاند راهگشا خواهد بود. از میان اهلبیت(ع)، امام صادق(ع) به جهت عمر طولانی و پربرکت و نیز آزادی نسبی که در خلال انتقال حکومت از بنیامیه به بنیعباس برایشان حاصل شد توانست از شیوهها و فنون بیشتر و متنوعتری جهت تربیت اجتماعی افراد استفاده کند.
بهرغم اهمیت مسئلة تربیت اجتماعی، با بررسی منابع مشاهده میشود که در این زمینه کار چندانی صورت نگرفته است و آنچه نگاشته شده اغلب به بیان آداب معاشرت و توضیح برخی اصول روابط اجتماعی میپردازد؛ بنابراین پژوهش حاضر به هدف معرفی روشهایی منسجم و نظاممند و درعینحال، ساده و اجرایی جهت تحقق تربیت اجتماعی، به بررسی سیرة امام صادق(ع) پرداخت و مهمترین سؤالی که در این راستا با آن مواجه شد آن بود که: «بهمنظور محقق کردن تربیت اجتماعی، چه روشهایی را میتوان از سیره امام صادق(ع) به دست آورد؟» در راستای پاسخگویی به این سؤال، پس از تبیین واژگان اصلی مرتبط با موضوع، روشهای تربیتیِ برگرفتهشده از سیره امام صادق(ع) جهت تحقق تربیت اجتماعی موردبررسی قرار خواهد گرفت و برخی شیوهها و فنون اجرای هر روش معرفی خواهند شد
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0