نیما حردانی؛ صدای ایل بهمئی، پژواکی از کوه سفید و کوه سیاه که در جاده‌های ناایمن خاموش شد

نیما حردانی؛ صدای ایل بهمئی، پژواکی از کوه سفید و کوه سیاه که در جاده‌های ناایمن خاموش شد

نیما حردانی تنها یک خواننده نبود؛ او فرزند برومند ایل بزرگ بهمئی بود که از دامان کوه سفید و کوه سیاه برخاست؛ سرزمینی که استواری‌اش در قامت مردمانش و صلابتش در فرهنگ غنی ایل نمود یافته است. در روستای اسفندان، در دل همین کوه‌ها و دشت‌ها، در خانواده‌ای روستایی و سخت‌کوش چشم به جهان گشود.

صدای او انعکاس همان طبیعت بود: پرصلابت چون قله‌های کوه سفید، و در عین حال پر از غم و شکوه همانند سایه‌های کوه سیاه. وقتی می‌خواند، می‌شد صدای بادهای کوهستان، زلالی چشمه‌ها و خاطرات هزارساله ایل بهمئی را در حنجره‌اش شنید. این آوازها تنها قطعه‌ای موسیقی نبودند؛ بخشی از هویت جمعی یک قوم بودند که قرن‌ها در دل این سرزمین زیسته و فرهنگ و غیرت خود را حفظ کرده‌اند.

اما این صدا، که می‌توانست سفیر فرهنگ کهگیلویه و بویراحمد در سراسر ایران باشد، در جاده‌هایی خاموش شد که سال‌هاست جان فرزندان این دیار را می‌گیرند. جاده‌هایی که باید مسیر پیوند باشند، سال‌هاست به مرز مرگ بدل شده‌اند.

امروز ایل بهمئی، که در سایه کوه سفید و کوه سیاه نسل به نسل ایستادگی کرده، سوگوار یکی از صدای‌های ماندگار خود است. پرسش اما همچنان باقی است: تا چه زمانی باید سرمایه‌های انسانی و فرهنگی این دیار قربانی بی‌توجهی به زیرساخت‌های ابتدایی شوند؟

پایگاه خبری عصر زنگی این ضایعه سنگین را به خانواده گرامی حردانی، مردم فرهنگ‌دوست ایل بهمئی و جامعه هنری استان کهگیلویه و بویراحمد تسلیت گفته و امیدوار است این بار، این حادثه تنها یک خبر نباشد، بلکه آغازی برای تغییر باشد.

با احترام،

حسین جعفری نیکو

مدیر پایگاه خبری عصر زنگی – شهرستان بهمئی‌