در آستانه انتخابات شورای هفتم هستیم ، بنابراین بر فرهیختگان شهرستان بهمئی واجب است و تکلیف است که افراد توانا و شایسته را به مردم با توجه به توانایی و شایستگی معرفی کنند و شایسته سالاری را جایگزین قومیت کنند
وقتي نظام شايسته سالاري جايگزين تفكر سنتي قوم گرايي شود، بهترين افراد در بهترين جايگاه با بالاترين بازده به مردم خدمت مي‌كنند.
حسین جعفری نیکو //یادداشت //گذر از قوم گرایی قدم نخست نخبگان شهرستان بهمئی جهت توسعه است
در چنين وضعيتي فرهيختگان و گروه‌هاي مرجع بايد افراد توانمند و متخصص را براي ورود به شوراهاي اسلامي به مردم معرفي كنند تا آفت قوم‌گرايي رخت بربندد.
با پشت سر گذاشتن پديده قوم‌گرايي، شايسته سالاري جاي فاميل سالاري را مي‌گيرد و با انتخاب افراد كارآمد و متخصص، نيروي انساني مناطق شهري و روستايي باانگيزه بيشتري براي توسعه شهر خود تلاش مي‌كنند.
حسین جعفری نیکو :سالهاست آفت قوم و قبيله گرايي همدوش و شايد چند قدم جلوتر از ساير محروميت‌ها، توسعه استان كهگيلويه و بويراحمد را به چالش كشيده است و اين آفت همواره در زمان انتخابات بيشتر خود نمايي مي‌كند.
آفت قوم گرايي پيش از هر چيز در موسم انتخابات رخ مي‌نمايد و هرچه انتخابات به سمت محلي و بومي شدن پيش رود اين آفت بيشتر خودنمايي مي‌كند.
به‌جاي استفاده مناسب از عنصر قومي براي ايجاد وحدت و حركت رو به جلو، سالهاست انتخابات شوراهاي اسلامي شهر و روستا بستر رشد اين آفت ضد توسعه‌اي در استاني همچون كهگيلويه و بويراحمد شده است.
اكنون يكي از اين چالش‌ها و تنش‌هاي نهفته در عرصه انتخابات، دامن زدن به تعصبات قومي و طايفه گرايي در استان عشيره‌اي كهگيلويه و بويراحمد است.
تأكيد بر قوم گرايي آن‌چنان عرصه انتخابات را در كهگيلويه و بويراحمد تحت‌الشعاع قرار مي‌دهد كه پس لرزه‌ها و نتايج منفي آن پس از انتخابات بر پيكر اين استان نمايان‌تر مي‌شود.
يك جامعه شناس معتقد است كه نمي‌توان از اين حقيقت گذشت كه بخشي از تاريخ كهگيلويه و بويراحمد را كشمكش‌هاي قبيله‌اي و طايفه‌اي شكل داده و اين وضعيت بر ذهنيت تاريخي و فرهنگ سياسي ساكنان تأثير گذاشته است.
«استمرار اين فرهنگ سياسي در بيشتر مواقع جهت دهنده رفتار سياسي افراد بوده و مانع تحليل و تصميم گيري درست سياسي شده است به‌طوري كه نفع طايفه و عشيره بر مصلحت شهر و منطقه برتري مي‌يابد.»
به‌جاي استفاده مناسب از عنصر قومي براي ايجاد وحدت و حركت رو به جلو، سالهاست انتخابات شوراهاي اسلامي شهر و روستا بستر رشد اين آفت ضد توسعه‌اي در استاني همچون كهگيلويه و بويراحمد شده است.
اكنون يكي از اين چالش‌ها و تنش‌هاي نهفته در عرصه انتخابات، دامن زدن به تعصبات قومي و طايفه گرايي در استان عشيره‌اي كهگيلويه و بويراحمد است.
تأكيد بر قوم گرايي آن‌چنان عرصه انتخابات را در كهگيلويه و بويراحمد تحت‌الشعاع قرار مي‌دهد كه پس لرزه‌ها و نتايج منفي آن پس از انتخابات بر پيكر اين استان نمايان‌تر مي‌شود.
يك جامعه شناس معتقد است كه نمي‌توان از اين حقيقت گذشت كه بخشي از تاريخ كهگيلويه و بويراحمد را كشمكش‌هاي قبيله‌اي و طايفه‌اي شكل داده و اين وضعيت بر ذهنيت تاريخي و فرهنگ سياسي ساكنان تأثير گذاشته است.
«استمرار اين فرهنگ سياسي در بيشتر مواقع جهت دهنده رفتار سياسي افراد بوده و مانع تحليل و تصميم گيري درست سياسي شده است به‌طوري كه نفع طايفه و عشيره بر مصلحت شهر و منطقه برتري مي‌يابد.»
اين عامل خويشاوندي به‌عنوان يكي از منابع قدرت، مانعي جدي بر سر راه شايسته سالاري قرار گرفته و در چنين شرايطي تعصب‌هاي بيجا مانع از وفاق اجتماعي و مشاركت‌هاي اجتماعي و سياسي سالم مي‌شود.
«بدون شك انتخاب بر اساس چنين تفكري راه را براي برگزيدن افراد توانمند و شايسته دشوار مي‌سازد و به‌كارگيري افكار و انديشه‌هاي خلاق را با تنگنا روبه رو مي‌كند.»
قوم گرايي به معناي به كار گماردن و انتخاب كردن خويشان و افراد طايفه در رأس مناصب بدون توجه به شايستگي، توانايي و دانايي است.
رقابت‌هاي قومي و منطقه‌اي در شهرها و مناطقي با تنوع فرهنگي و قومي يكي از عوامل مهم توسعه‌نيافتگي اين مناطق بوده و به واگرايي فرهنگي، قومي، زباني و مذهبي آنها دامن زده است.
برخي هم معتقدند كه طايفه و قوم گرايي در توسعه شهرها و مناطق تاكنون به‌عنوان يك آفت مهلك و مانع توسعه عمل كرده است و پيامدهاي منفي بسيار مخرب براي پديده طايفه گرايي در توسعه فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و سياسي نمود پيدا مي‌كند.
تشديد احساسات و عواطف طايفه‌اي همبستگي اجتماعي ميان اعضاي يك جامعه را تضعيف مي‌كند و همبستگي جاي خود را به تفرقه، كشمكش، تخريب سرمايه، اتلاف وقت و … مي‌دهد.
در نتيجه سرمايه اجتماعي فرسوده و نابود شده و سطح اعتماد ملي و منطقه‌اي را به اعتماد درون گروهي و طايفه‌اي تقليل داده و نوآوري و توسعه را در جامعه كند كرده و از بين مي‌برد.
پس از سه دهه از عمر نظام اسلامي براي توسعه مناطق شهري و روستايي استاني همچون كهگيلويه و بويراحمد كه از قافله توسعه يافتگي بشدت عقب افتاده گذر از قوم گرايي يك ضرورت انكارناپذير است.
در چنين وضعيتي فرهيختگان و گروه‌هاي مرجع بايد افراد توانمند و متخصص را براي ورود به شوراهاي اسلامي به مردم معرفي كنند تا آفت قوم‌گرايي رخت بربندد.
با پشت سر گذاشتن پديده قوم‌گرايي، شايسته سالاري جاي فاميل سالاري را مي‌گيرد و با انتخاب افراد كارآمد و متخصص، نيروي انساني مناطق شهري و روستايي باانگيزه بيشتري براي توسعه شهر خود تلاش مي‌كنند.
«بدون شك انتخاب بر اساس چنين تفكري راه را براي برگزيدن افراد توانمند و شايسته دشوار مي‌سازد و به‌كارگيري افكار و انديشه‌هاي خلاق را با تنگنا روبه رو مي‌كند.»
قوم گرايي به معناي به كار گماردن و انتخاب كردن خويشان و افراد طايفه در رأس مناصب بدون توجه به شايستگي، توانايي و دانايي است.
رقابت‌هاي قومي و منطقه‌اي در شهرها و مناطقي با تنوع فرهنگي و قومي يكي از عوامل مهم توسعه‌نيافتگي اين مناطق بوده و به واگرايي فرهنگي، قومي، زباني و مذهبي آنها دامن زده است.
برخي هم معتقدند كه طايفه و قوم گرايي در توسعه شهرها و مناطق تاكنون به‌عنوان يك آفت مهلك و مانع توسعه عمل كرده است و پيامدهاي منفي بسيار مخرب براي پديده طايفه گرايي در توسعه فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و سياسي نمود پيدا مي‌كند.
تشديد احساسات و عواطف طايفه‌اي همبستگي اجتماعي ميان اعضاي يك جامعه را تضعيف مي‌كند و همبستگي جاي خود را به تفرقه، كشمكش، تخريب سرمايه، اتلاف وقت و … مي‌دهد.
در نتيجه سرمايه اجتماعي فرسوده و نابود شده و سطح اعتماد ملي و منطقه‌اي را به اعتماد درون گروهي و طايفه‌اي تقليل داده و نوآوري و توسعه را در جامعه كند كرده و از بين مي‌برد.
پس از سه دهه از عمر نظام اسلامي براي توسعه مناطق شهري و روستايي استاني همچون كهگيلويه و بويراحمد كه از قافله توسعه يافتگي بشدت عقب افتاده گذر از قوم گرايي يك ضرورت انكارناپذير است.
در چنين وضعيتي فرهيختگان و گروه‌هاي مرجع بايد افراد توانمند و متخصص را براي ورود به شوراهاي اسلامي به مردم معرفي كنند تا آفت قوم‌گرايي رخت بربندد.
با پشت سر گذاشتن پديده قوم‌گرايي، شايسته سالاري جاي فاميل سالاري را مي‌گيرد و با انتخاب افراد كارآمد و متخصص، نيروي انساني مناطق شهري و روستايي باانگيزه بيشتري براي توسعه شهر خود تلاش مي‌كنند.
حسین جعفری نیکو : وقتي نظام شايسته سالاري جايگزين تفكر سنتي قوم گرايي شود، بهترين افراد در بهترين جايگاه با بالاترين بازده به مردم خدمت مي‌كنند.
تجربه شش دوره گذشته انتخابات شوراهاي اسلامي شهر و روستا در كهگيلويه وبويراحمد نشان مي‌دهد كه گزينش نمايندگان بر اساس تفكر طايفه گرايي چه نتايج تلخي به همراه داشته است به‌طوري كه برخي مناطق به‌جاي پيشرفت توسعه با محروميت بيشتر و اتلاف منابع رو به رو بوده‌اند.
قوميت گرايي سرآغاز ناديده گرفتن صداقت، تجربه، شجاعت، امانت‌داري و تخصص از حداقل ويژگي‌هاي يك نماينده خوب در شوراهاي اسلامي است.
تجربه شش دوره گذشته انتخابات شوراهاي اسلامي شهر و روستا در كهگيلويه وبويراحمد نشان مي‌دهد كه گزينش نمايندگان بر اساس تفكر طايفه گرايي چه نتايج تلخي به همراه داشته است به‌طوري كه برخي مناطق به‌جاي پيشرفت توسعه با محروميت بيشتر و اتلاف منابع رو به رو بوده‌اند.
قوميت گرايي سرآغاز ناديده گرفتن صداقت، تجربه، شجاعت، امانت‌داري و تخصص از حداقل ويژگي‌هاي يك نماينده خوب در شوراهاي اسلامي است.
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0