مرثیه‌ای برای یک قهرمان بی‌ادعا: نجمه شمس، نماد فداکاری و ایثار

*مرثیه‌ای برای یک قهرمان بی‌ادعا: نجمه شمس، نماد فداکاری و ایثار*

در تاریکی سحرگاهی روز جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، دنیای کوه‌نوردی و دوچرخه‌سواری ایران، قلبی تپنده و پر از شور زندگی را از دست داد. نجمه شمس، آن بانوی مقاوم، شجاع و بی‌ادعا که با قدم‌های استوار در دل طبیعت گام می‌زد، در حمله وحشیانه رژیم غاصب صهیونیستی، به درجه رفیع شهادت نائل شد. شهادت او همچون زخمی عمیق بر دل جامعه ورزش، همنوردان، دوستان و همه کسانی که او را می‌شناختند، باقی خواهد ماند.

نجمه شمس، یک نام آشنا برای کسانی که در دنیای کوه‌نوردی و دوچرخه‌سواری با او هم‌پیمان بودند. او نه تنها یک ورزشکار برجسته، بلکه انسانی بزرگ با روحیه‌ای بی‌نظیر بود که تمام عمرش را صرف خدمت به جامعه و حفظ ارزش‌های انسانی کرد. در این روزهای تلخ و پر از درد، شهادت او را باید نه تنها یک فقدان برای ورزش ایران، بلکه یک فقدان بزرگ برای انسانیت دانست.

آری، نجمه شمس، با دوچرخه‌اش در دل کوه‌های بلند و در مسیرهای سخت کوه‌نوردی، به جست‌وجوی زیبایی‌های طبیعت می‌پرداخت. هر قدم او، از پشتکار و استقامت حکایت داشت. اما چه کسی می‌داند که در کنار این شجاعت و عزم راسخ، دلی مهربان و قلبی بزرگ داشت که همیشه آماده خدمت به دیگران بود. او باور داشت که کوه‌نوردی و دوچرخه‌سواری نه تنها به معنای تسخیر قله‌ها، بلکه به معنای مبارزه با چالش‌های زندگی است؛ مبارزه‌ای که نه تنها به‌خاطر خود بلکه برای همه انسان‌ها و برای رسیدن به آزادی و عدالت است.

در آن روز تلخ، نجمه شمس دیگر در کنار ما نیست، اما یاد و نام او همچنان در دل‌هایمان خواهد ماند. او رفت، اما آموزه‌ها و آرمان‌هایش را در دل هر کسی که او را شناخته است، به یادگار گذاشت.

در یک دنیای پر از جنگ و ظلم، کسانی چون نجمه شمس به مانند شمعی در دل تاریکی می‌درخشیدند؛ شمعی که نوری از امید و زندگی به کسانی که در تاریکی بودند، می‌بخشید. حالا او در آسمان‌ها، در کنار قهرمانان بزرگ تاریخ، به خواب ابدی رفته است. اما روح او همچنان در دل طبیعت و در ذهن همنوردان و دوستدارانش زنده خواهد ماند.

نجمه شمس با شهادت خود به ما آموخت که آزادی و ایستادگی در برابر ظلم، نه تنها با زبان و کلام بلکه با عمل و فداکاری به دست می‌آید. او هیچ‌گاه از مسیر خود منحرف نشد و با اراده‌ای پولادین در دل طبیعت می‌تاخت تا نشان دهد که برای رسیدن به قله‌های بزرگ، تنها تکیه بر توان جسمی و روحی کافی است.

این شهادت نه تنها یک تراژدی برای جامعه کوه‌نوردی و ورزش ایران است، بلکه یک زنگ بیداری برای همه ماست که همیشه در برابر ظلم سکوت نکنیم و در هر عرصه‌ای که هستیم، با تمام وجود به ارزش‌های انسانی و آزادی احترام بگذاریم.

نجمه شمس، قهرمان بی‌ادعا، اکنون در آغوش خاک آرام گرفته است. شاید دیگر در جاده‌های پر پیچ و خم کوه‌ها دوچرخه‌اش را نخواهیم دید، اما یاد او در دل طبیعت، در مسیرهای کوه‌نوردی و در قلب کسانی که در کنار او بودند، همیشه زنده خواهد ماند.

روحش شاد و راهش پر از نور باد.

*حسین جعفری نیکو*
*مدیر پایگاه خبری تحلیلی عصر زنگی*