در آستانه انتصابات دولت چهاردهم در شهرستان بهمئی، فعالان محلی بر لزوم رعایت شایسته‌سالاری همراه با توازن طایفه‌ای تأکید کردند. آن‌ها خواستار آن شدند که در انتصاب مدیران، ضمن توجه به تخصص و تعهد افراد، سهم و حضور متوازن تمامی طوایف مدنظر قرار گیرد تا حس تعلق، همدلی و مشارکت عمومی در مسیر توسعه شهرستان تقویت شود.
محمد طاها درخشان طی حکمی از سوی مدیرکل صنعت و معدن استان کهگیلویه و بویراحمد به‌عنوان سرپرست اداره صنعت و معدن شهرستان بهمئی منصوب شد. در همین راستا، فرزاد دموری از مسئولیت خود تودیع شد.
با حکم مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای استان کهگیلویه و بویراحمد، خدا خواست عالی‌نسب به‌عنوان سرپرست اداره راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای شهرستان بهمئی منصوب شد.
محمد بهرامی» عضو هیات استانی نظارت بر عملکرد و حل اختلاف شوراها شد
افراط و تفریط، دو آسیب دیرینه در عرصه سیاست، همچنان یکی از مهم‌ترین موانع دستیابی به تعادل، توسعه پایدار و حکمرانی عقلانی در جوامع معاصر به‌شمار می‌آیند. افراط با تندروی و حذف دیگری، و تفریط با انفعال و تساهل بی‌قاعده، هر دو سیاست را از مسیر گفت‌وگو، عدالت و منطق خارج می‌سازند. سیاست‌ورزی مؤثر نیازمند بازگشت به میانه‌روی، رویکردی متوازن و عقل‌محور است که بتواند میان اصول، منافع عمومی و واقعیت‌های اجتماعی پیوندی سازنده برقرار کند.
نگاه سعدی به سیاست، تلفیقی از اخلاق، عدالت و خدمت صادقانه به مردم است که می‌تواند الگویی پایدار و کارآمد برای ساختارهای قدرت سیاسی امروز باشد. این دیدگاه‌ها بیش از هفت قرن پیش بیان شده اما هنوز هم آموزنده و راهگشا است؛ چرا که حکمرانی عادلانه و خدمت‌گزارانه، کلید ثبات، امنیت و پیشرفت هر جامعه‌ای است.
رقابت، در اینجا نه صحنه‌ای برای به رخ کشیدن فضایل، که بازی‌ای‌ست پر از نیرنگ و مکر، جایی که دوست دیروز می‌تواند دشمن فردا باشد و همفکران، هم‌پیمانانِ امروز، دشمنانِ فردایند.
آموزش و فرهنگ نباید قربانی بازی‌های سیاسی شود، چرا که بنیاد هر جامعه‌ای بر دانش و حقیقت استوار است، نه بر منازعات و انحصار قدرت.
آیین معارفه مدیر آموزش و پرورش شهرستان لنده سه شنبه ساعت ۹ صبح در سالن خدیجه کبری برگزار می‌گردد.
سیاست در ادبیات فارسی، بخشی جدا نشدنی از تاریخ اندیشه ماست. از فردوسی تا حافظ، از سعدی تا شاعران مشروطه، سیاست در بطن شعر و نثر فارسی جریان داشته است؛ گاه در لباس پند و حکمت، گاه در قالب کنایه و اعتراض، و گاه در میدان مبارزه روشنفکری.
در روزگاری که سیاست از معنا و اخلاق تهی شده، بازخوانی ادبیات کلاسیک فارسی به ما می‌آموزد که قدرت بدون عدالت، حکومت بدون مردم، و سیاست بدون اخلاق، هرگز پایدار نخواهد ماند.