آینده هر جامعه در گرو آگاهی نسل جوان است؛ بنابراین، دوری از چهره‌های متلون و نزدیک شدن به اندیشه‌های صادق و پایدار، بزرگ‌ترین تضمین برای ساخت فرداهای روشن خواهد بود

جمعی از فعالان فرهنگی و اجتماعی شهرستان بهمئی، نامه‌ای رسمی خطاب به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی ارسال کرده‌اند و در آن خواستار استقلال حوزه انتخابیه شهرستان بهمئی شده‌اند.

🔹 متن کامل این نامه، بدون هیچ‌گونه تغییر یا ویرایش، هم‌اکنون به‌صورت سرگشاده منتشر می‌شود تا همگان در جریان جزئیات مطالبه قرار گیرند.

کارشناسان تأکید می‌کنند که رفع این خستگی و بازگرداندن امید به جامعه تنها با توصیه‌های فردی یا اخلاقی ممکن نیست، بلکه نیازمند اصلاحات بنیادین در ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. ایجاد عدالت اجتماعی، بازسازی اعتماد عمومی، افزایش فرصت‌های برابر و ترسیم آینده‌ای روشن، مهم‌ترین مطالبه‌ای است که مردم امروز از مسئولان دارند.

فرازی همچنین به وجود 600 هکتار باغ سیب غیربارور در استان اشاره کرد و افزود: “سالانه بین 100 تا 200 تن از سیب تولیدی استان توسط تعاون روستایی برای تامین میوه شب عید خریداری و ذخیره‌سازی می‌شود

در حالی که استاندار کهگیلویه و بویراحمد از تسریع در تقسیمات کشوری و ارتقای بخش‌های جدید خبر داده است، تجربه تلخ بخش‌های ممبی و سرآسیاب در شهرستان بهمئی، زنگ خطر تکرار وعده‌های بی‌عمل را به صدا درآورده است.

دادستان مرکز استان کهگیلویه و بویر احمد گفت: حکم قصاص نفس قاتل مرحوم دکتر داودی در دیوان عالی کشور، تائید شد این حکم در ملاء عام اجرا خواهد شد.

، به حاشیه‌رانی حامیان دولت چهاردهم نه یک خطای تاکتیکی، بلکه یک تهدید راهبردی است. بازگشت به اصولی چون شفافیت، مشارکت واقعی و پاسخ‌گویی، تنها راه حفظ این سرمایه اجتماعی و تضمین آینده دولت است. بدون این بازگشت، دولت هر روز بیش از پیش از پایگاه اجتماعی خود فاصله خواهد گرفت و به جای تکیه بر مردم، به ابزارهای غیرمردمی برای بقا متکی خواهد شد؛ مسیری که تجربه نشان داده سرانجامی جز فرسایش مشروعیت ندارد.

تحریم خارجی شاید بر اقتصاد ضربه زند، اما سوء‌مدیریت داخلی، بنیان اعتماد اجتماعی را متزلزل می‌سازد و روح امید را در جامعه می‌خشکاند. خطری که از ناحیه مدیران نالایق بر کشور تحمیل می‌شود، نه موقتی، بلکه ساختاری و مستمر است؛ زیرا سرمایه اجتماعی را تحلیل می‌برد و شکاف ملت و حاکمیت را عمیق‌تر می‌سازد.

مردم اما خوب این بازی را یاد گرفته‌اند؛
می‌دانند این دوربین‌ها بیشتر از اینکه برای دیدن حقیقت باشند، برای ساختن «واقعیت‌های تزئینی» ساخته شده‌اند.

شهروندان ممبی معتقدند این وضعیت نشان آشکاری از بی‌توجهی مسئولان به خواسته‌های عمومی است. یکی از اهالی در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: «این سالن قرار بود امیدی برای نسل جوان باشد، اما حالا نماد ناامیدی است. مسئولان باید پاسخگو باشند که چرا سرمایه و زمان مردم این‌گونه هدر می‌رود.»