یادداشت | رسانه، آینه مردم؛ مسئول، پاسخ‌گو یا نگران؟

به گزارش پایگاه خبری عصر زنگی ، تحلیل خبری از مدیر پایگاه خبری ، در روزگاری که رسانه‌ها به عنوان چشم و گوش جامعه شناخته می‌شوند، انتظار عمومی آن است که مسئولان از صدای مردم نهراسند، بلکه آن را بشنوند، تحلیل کنند و برای رفع دغدغه‌ها، پاسخ‌گو باشند. اما گاه مشاهده می‌شود که برخی مسئولان، نه تنها با انتقادهای رسانه‌ای همراهی نمی‌کنند، بلکه نسبت به آن موضع‌گیری می‌کنند یا آن را تهدید تلقی می‌نمایند.

این رویکرد، به ویژه در شهرستان‌ها و مناطق کمتر برخوردار، بیشتر دیده می‌شود؛ جایی که مردم امیدوارند رسانه، زبان گویای مشکلاتشان باشد و مسئولان، شنونده‌ای صادق و دغدغه‌مند.

چرا برخی از مسئولان از رسانه‌ها نگران می‌شوند؟

پاسخ را باید در چند عامل جست‌وجو کرد:

🔹 نبود فرهنگ پاسخ‌گویی: برخی مسئولان هنوز با اصل شفافیت و مسئولیت‌پذیری بیگانه‌اند. آنها به‌جای درک نقش رسانه در پیشرفت، آن را عامل تهدید جایگاه خود می‌دانند.

🔹 نگرانی از بازتاب منفی عملکرد: ترس از برجسته‌شدن کاستی‌ها، کم‌کاری‌ها یا تصمیمات نادرست در میان مردم یا نهادهای بالادستی، گاهی باعث می‌شود مسئولان با دیده‌ی تردید به رسانه نگاه کنند.

🔹 عدم تمایز میان نقد منصفانه و تخریب مغرضانه: مسئولان گاهی بین رسانه‌ی نقاد و رسانه‌ی مخرب تفکیک قائل نمی‌شوند. این اشتباه، موجب بی‌اعتمادی دوسویه می‌شود.

اما راهکار چیست؟

پاسخ روشن است: تعامل آگاهانه و دوجانبه. مسئولان باید رسانه‌ها را به‌عنوان بازوی همراه در شفاف‌سازی و اصلاح امور ببینند، نه دشمنی در کمین. از سوی دیگر، رسانه‌ها نیز باید با حفظ اصول اخلاقی و انصاف، نقش ناظر حرفه‌ای خود را ایفا کنند.

در نهایت، آن‌که از صدای مردم نمی‌ترسد، بلکه به آن احترام می‌گذارد و به آن پاسخ می‌دهد، هم محبوب‌تر می‌ماند، هم ماندگارتر. رسانه‌ها نه مانع پیشرفت‌اند، نه جایگزین نظارت قانونی؛ بلکه حلقه اتصال مردم و مدیریت‌اند. شکستن این حلقه، چیزی جز بی‌اعتمادی عمومی و انزوای مدیریتی به دنبال ندارد.

نویسنده: حسین جعفری نیکو

منتشر شده در: [پایگاه خبری شهرستان بهمئی]