🩸 گلایه‌های یک شهید؛ امانتی که بر زمین مانده است
ای همرزمان دیروز، مسئولان امروز!
به یاد دارید در سنگرها، نان خشک را با لبخند قسمت می‌کردیم و از بی‌آبی گلایه نمی‌کردیم چون امید به خدا داشتیم؟ حال چرا امروز در پشت میزها و صندلی‌هایتان، به جای همدلی، به رقابت‌های سیاسی و سهم‌خواهی گرفتار شده‌اید؟
شهید شدن ما پایان راه نبود، آغاز مسئولیت شما بود. اما گویی خون ما را تنها برای سخنرانی‌ها و سالگردها به یاد می‌آورید، نه برای عمل به آنچه بر دوش‌تان امانت گذاشته شد