سیاهی لشکر انتخابات، همان توده مردم عادی‌اند؛ کسانی که گاه با هزاران مشکل معیشتی، به امید بهبود اوضاع، پای صندوق می‌آیند و با رأی خود، آینده سیاسی کشور را رقم می‌زنند. اما همین سیاهی لشکر، پس از بسته شدن درهای شعبه‌های رأی، به ناگاه به فراموشی سپرده می‌شوند؛ صدایشان خاموش می‌شود و نیازها و مطالبات‌شان در پیچ و خم تصمیمات سیاسی گم می‌گردد.