معلمان ایل بهمئی تنها آموزگاران درس نبودند، بلکه میراث‌داران تاریخ و فرهنگ این ایل بودند. آنها به کودکان آموختند که از کجا آمده‌اند، چرا باید به ریشه‌ها و اصالت‌های خود افتخار کنند، و چگونه هویت‌شان ارزشمندترین گنجینه آنهاست. زبان مادری، آداب و رسوم، قصه‌ها و افسانه‌های گذشتگان را به آنها منتقل کردند و با این آموزه‌ها، به کودکان دلگرمی و اعتماد به نفس بخشیدند تا بتوانند در جهانی بزرگ‌تر، سرافراز و استوار بایستند.