تحلیل خبری | لغو کنسرت همایون شجریان؛ تلاقی فرهنگ، سیاست و مطالبه‌گری اجتماعی
تکرار چنین تصمیماتی می‌تواند به تضعیف اعتماد میان هنرمندان و ساختارهای فرهنگی منجر شود. همچنین این روند بر بازار موسیقی زنده، اشتغال هنرمندان، گروه‌های اجرایی، و حتی گردشگری فرهنگی نیز اثر منفی خواهد گذاشت. برخی کارشناسان هشدار داده‌اند که تداوم برخوردهای سلیقه‌ای ممکن است به مهاجرت هنرمندان و رکود مضاعف در حوزه موسیقی بینجامد.
در روزهای اخیر، لغو کنسرت همایون شجریان، هنرمند نام‌آشنای موسیقی سنتی ایران، بار دیگر موضوع آزادی‌های فرهنگی، مدیریت سلیقه‌ای در حوزه هنر و چالش‌های پیش‌روی اجرای موسیقی زنده در کشور را به مرکز توجه افکار عمومی و رسانه‌ها تبدیل کرده است.
بر اساس اعلام برگزارکنندگان، این کنسرت که قرار بود در یکی از شهرهای ایران اجرا شود، با وجود اخذ تمامی مجوزهای قانونی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با مخالفت نهادهای محلی مواجه شده و لغو شده است؛ روندی که مشابه آن در سال‌های اخیر برای دیگر هنرمندان نیز تکرار شده است.
ابعاد قانونی و ساختاری ماجرا
مطابق با آیین‌نامه‌ها و ضوابط جاری، برگزاری کنسرت نیازمند اخذ مجوز رسمی از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است؛ اما در عمل، مجوز نهایی به نوعی در گرو نظر و تصمیم نهادهای محلی، از جمله فرمانداری‌ها، شورای تأمین، یا نهادهای مذهبی و فرهنگی در سطح استان است. این دوگانگی، از دید کارشناسان حقوقی و فرهنگی، موجب تداخل در مسئولیت‌ها و بروز برخوردهای سلیقه‌ای با مقوله موسیقی شده است.
واکنش‌ها و بازتاب‌ها
لغو این برنامه با واکنش‌های گسترده‌ای در فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی همراه بود. بسیاری از کاربران و چهره‌های فرهنگی، این اقدام را نشانه‌ای از فشار بر هنر و هنرمند دانسته و آن را مغایر با قانون، خواست عمومی و شأن هنری همایون شجریان توصیف کردند. در مقابل، برخی نهادها با تأکید بر «حفظ مصالح فرهنگی و اجتماعی منطقه» از این تصمیم حمایت کردند، بدون ارائه توضیحات شفاف در مورد مصادیق یا مستندات قانونی مخالفت.
همایون شجریان؛ هنرمندی فراتر از دسته‌بندی‌های سیاسی
همایون شجریان به‌واسطه سال‌ها فعالیت حرفه‌ای، وجهه‌ای فرهنگی و ملی در میان اقشار گوناگون جامعه دارد. لغو کنسرت او نه صرفاً یک اتفاق در حوزه هنر، بلکه به‌نوعی علامتی از نوع مواجهه تصمیم‌گیران با خواست‌های عمومی تلقی می‌شود. حمایت گسترده مردمی از این هنرمند، نشان‌دهنده جایگاه موسیقی اصیل ایرانی در میان جامعه و انتظارات عمومی از آزادی‌های هنری در چارچوب قانون است.
پیامدهای احتمالی
تکرار چنین تصمیماتی می‌تواند به تضعیف اعتماد میان هنرمندان و ساختارهای فرهنگی منجر شود. همچنین این روند بر بازار موسیقی زنده، اشتغال هنرمندان، گروه‌های اجرایی، و حتی گردشگری فرهنگی نیز اثر منفی خواهد گذاشت. برخی کارشناسان هشدار داده‌اند که تداوم برخوردهای سلیقه‌ای ممکن است به مهاجرت هنرمندان و رکود مضاعف در حوزه موسیقی بینجامد.
جمع‌بندی
لغو کنسرت همایون شجریان، بار دیگر ضرورت بازنگری در فرآیند صدور مجوز، تمرکززدایی فرهنگی، و شفاف‌سازی نقش نهادهای تصمیم‌گیر را یادآور شده است. پرسش اصلی همچنان پابرجاست: چگونه می‌توان میان حفظ ارزش‌های فرهنگی و احترام به آزادی‌های هنری در چارچوب قانون، توازن برقرار کرد؟
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0