ادبیات معاصر و جایگاه زنان ایرانی

پس از عهد مشروطه با توجه به تحولاتی که در ممالک پیشرفته و جامعه ایرانی صورت گرفته بود, زنان نیز به عرصه روابط اجتماعی وارد شدند و ارزش های انسانی و اجتماعی خود را درک کردند و هویت خویش را با نوشته هایشان به تصویر کشیدند. ایشان برای شکسته شدن قفل اسارت زن ایرانی و رسیدن به برابری حقوق زنان و مردان, بر حضور زنان در عرصه های گوناگون اجتماعی و فرهنگی تاکید می کردند. در این راستا, بانوان شاعر, با ابزار شعر راجع به وضعیت زنان در جامعه ایران داد سخن دادند و ضمن ریشه یابی علل تنزل زن در جامعه, به بانوان معاصر خویش راه حل ها و راهکارهایی را جهت احراز هویت و منزلت اصلی خود پیشنهاد دادند. از میان بانوان سخنور, ژاله قائم مقامی, پروین اعتصامی و سیمین بهبهانی در باب زن و مسائل بانوان, نظرات ژرفتری دارند و بیشتر به آن پرداخته اند؛ بنابراین در این مقاله ابعاد این موضوع را با تکیه بر اشعار سه شاعر مزبور, مورد بررسی قرار می گیرد.