ما فرهنگیان، در شرایطی زندگی می‌کنیم که دغدغه‌ی معیشت، گاه بر بال‌های عشق به آموزش و تربیت می‌چربد و سایه‌ی نگرانی بر افق روشن خدمت ما افکنده است. این وضع نه قابل تحمل است و نه شایسته‌ی کسانی که بار فرهنگ این کشور را بر دوش دارند.

اکنون، دیگر به گفتار درمانی‌ها و وعده‌های تکراری نیازی نیست؛ ما خواهان اقدام عملی و فوری در اصلاح ساختار حقوق و مزایا هستیم تا کرامت از دست رفته‌ی فرهنگیان بازگردد و آنان با روحیه‌ای سرشار از امید و آرامش، به وظیفه خطیر خویش ادامه دهند.