استاد ملا محمدرضا نیک بین با زندگی مقرون به معنای خویش،‌ همواره، با سکوت و سخن‌هایی سنجیده و حکمت‌آمیز و رفتارهایی که اخلاقی بودن آنها کوچک‌ترین جای تردید نداشت، امضایی بود، زیرِ‌انسانیت و درخششی در متن احتیاج به روشنایی و آرامش؛ مردی که به رنگ خویش زیست و به رنگ خویش تن به سفر ابدی سپرد.