مردم! شما را به يادآوری مرگ سفارش می‌كنم، از مرگ كمتر غفلت كنيد، چگونه مرگ را فراموش می‌كنيد در حالی كه او شما را فراموش نمی‌كند؟ و چگونه طمع می‌ورزيد در حالی كه به شما مهلت نمی‌دهند؟

مرگ گذشتگان برای عبرت شما كافي است. آنها را به گورشان حمل كردند بی آن كه بر مركبی سوار باشند، آنان را در قبر فرود آوردند بی آن كه خود فرود آيند. چنان از ياد رفتند گويا از آباد كنندگان دنيا نبودند و آخرت همواره خانه‌اشان بود!

آنچه را وطن خود می‌دانستند از آن رميدند و در آنجا كه از آن می‌رميدند، آرام گرفتند و از چيزهايی كه با آنها نشغول بودند جدا شدند و آنجا را كه سرانجامشان بود ضايع كردند. اكنون نه قدرت دارند از اعمال زشت خود دوری كنند و نه می‌توانند عمل نيكی بر نيكی‌های خود بيفزايند. به دنيايی انس گرفتند كه مغرورشان كرد، چون به آن اطمينان داشتند، سرانجام مغلوبشان كرد.

بخشی از خطبه188، ترجمه مرحوم دشتی