شاعر راهنمای دلهای شکسته

به گزارش  پایگاه خبری عصر زنگی سع از شیراز، ابومحمد مشرف‌الدین مصلِح بن عبدالله بن مشرف مقلب به شیج اجل سعدی شیرازی در قرن هفتم هجری چشم به جهان گشود و با ادب فارسی تا همیشه تاریخ ماندگار شد.

سعدی که تحصیلات مقدماتی را در شیراز فراگرفت سپس به مدرسه نظامیه بغداد رفت و در درس شیخ شهاب‌الدین عمر سهروردی و دیگران شرکت کرد. سپس به شام، حجاز، بعلبک و غیره سفر کرد.

آثار سعدی شامل 22 رساله و کتاب می‌شود. دو کتاب بوستان و گلستان از مهم‌ترین آثار او در ادبیات فارسی به حساب می‌آید. کتاب گلستان در گذشته در مکتب‌خانه‌ها و حوزه‌های علمیه شیعه و اهل سنت تدریس می‌شد.

استاد سخن ایران با تمثیل و عباراتی شیرین و کوتاه بدون ورود به استدلال و طول و تفسیر، منظور نظر خود را بیان کرده است.

همچنین از ابتکارات زیبای سعدی در نثر، به‌کارگیری اشعار و شواهد مناسب در مواقع خاص است که تأثیری جاودانه به سخن او بخشیده که نمونه آن در گلستان جلوه‌گر است.

شیج اجل با تسلط وصف ناپذیر خود بزرگ‌ترین شاهکار‌های ادبی ایران را در سرتاسر تاریخ ادبی این کشور خلق کرده است.

به مناسبت یاد روز سعدی هر ساله ویژه برنامه‌هایی در استان فارس و دیگر نقاط کشور برگزار می‌شود که در یک دهه اخیر به سطح بین‌المللی هم کشیده شده است.

همزمان با آغاز هفته هنری فرهنگی سعدی، آیینی در جوار آرامگاه استاد سخن برگزار و از رمز و راز‌های کشف نشده در حکمت و اخلاق و شعر سعدی سخن گفته شد.

سخن سعدی تاریخ مصرف ندارد 

و اگر ایران و ایرانی به مثابه خورشیدی در جهان امروز می‌تابد و در نور و حرارت می‌دهد به دلیل وجود بزرگانی، چون سعدی است.

سعدی سرمایه بزرگ، افتخار و غرور ایرانیان محسوب می‌شود، تاکید کرد: جهانیان باید ما را از دروازه سعدی بشاسند.

سعدی نیاز امروز و ضرورت فردای ایران است. ایران ما یک جغرافیا نیست بلکه خاستگاه جهان بینی، حکمت و فرهنگ است. شیراز ما هم یک شهر نیست که یک تمدن و خاستگاه تمدن و فرهنگ ایران زمین است.

رمز ماندگاری سعدی در گفتمان و کلام و فرهنگ سعدی است؛ سعدی به جای پرداحتن به حوادث به حقایق پرداخته است و لذا سخن سعدی تاریخ مصرف ندارد.

گفتمان سعدی، گفتمان اخلاق محور، تمدن ساز و هویت بخش است و از این منظر ما بیش از هر زمان دیگری به نسخه سعدی در جامعه امروز ایران نیاز داریم.

لازمه فهمیدن سعدی، آشنایی با وحی و حدیث است 

اگر به دنبال دیپلماسی هستیم، زبان سعدی که زبان اخلاق، تعقل، مداراو زیبایی است، ابزار دپیلماسی فرهنگی محسوب می‌شود، گفت: دیپلماسی سیاسی به دنبال قدرت، رقابت و منافع است، اما دیپلماسی فرهنگی به دنبال هم زیستی مسالمت آمیز با جهانیان است و از این منظر ایرانیان صلح طلب هستند و زندگی مسالمت‌آمیز را دنبال می‌کنند.

اگر می‌خواهیم سعدی را بفهمیم، باید حکمت فارسی و خسروانی را خوب بفهمیم، چرا که جای جای سخن سعدی نقل چیزی است که در حکمت ما بوده است.

سعدی مسیر را بسیار دقیق پیموده و یک نگاه کثرت گرایانه، اما بدون فروکاستن دانش نوین به حد آنچه که قبل بوده، ایجاد کرده است. باید باورمان شود که سعدی فاصله چند هزار ساله چنان را کنار هم چیده که نمی‌توان مرزی بین آنها قائل شد.

باید برای فهمیدن سعدی با وحی و قرآن و حدیث آشنا شویم، گفت: نمی‌شود بوستان و گلستان را بخوانیم جز اینکه آشنای با قرآن و حدیث و اهل بیت (ع) باشیم.