حق همسایه بر همسایه چیست؟؟

زندگی در بستر اجتماع، بایدها و نبایدهایی را برای انسان به همراه دارد که توجه به آن می تواند به زیست بهتر او در جامعه کمک کند. این بایدها و نبایدها گاه برآمده از قوانینی است که انسان ها خود در جامعه وضع می کنند که می تواند بر اساس عقل شکل بگیرد و یا بر اساس عرفیات و علایق جامعه و گاه بر اساس دستوراتی که از سوی خدای متعال برای انسان فرستاده شده است.

نظر به اینکه کدام یک از این سه مورد مبنای وضع این قوانین قرار بگیرد، الزامات عمل به این قوانین نیز فرق می کند. اگر دین به عنوان این مبنا قرار بگیرد، هم پاداش ها و جزای دنیایی می تواند ضمانت اجرای آن باشد و هم پاداش ها و جزایای اخروی.

در نگاه دین اینگونه نیست که اگر کسی حقی از حقوق اجتماعی را رعایت کرد، صرفاً یک تشویق دنیایی را به همراه داشته باشد. نه! اینگونه نیست. با بیاناتی که از ائمه معصومان (علیهم السلام) و بزرگان دین رسیده است، ادای اینگونه حقوق دارای اجر اخروی نیز می باشد.

یکی از این حقوق، حق همسایه است که در متون دینی از آن به «حق جار» تعبیر شده است. در آیه ۳۶ سوره نساء، خدای متعال در ضمن برشمردن حقوق اسلامی مسلمانان در قبال یکدیگر، نیکی به چند دسته را سفارش می کند که یکی از این موارد «همسایگان» می باشد. در این آیه آمد است: «وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبى وَ الْجارِ الْجُنُب ؛  و همسایه نزدیک و همسایه دور را مورد احسان خویش قرار ده